Wél lekker eten
Door: Hester
Blijf op de hoogte en volg Hester
18 April 2012 | Thailand, Singburi
Eerst wil ik jullie graag bedanken voor alle lieve en leuke berichtjes. Ik vind het echt ontzettend leuk dat jullie zo enthousiast zijn!
Nachtje 1 in Thailand.
De eerste gedachte die door mijn hoofd schiet als ik (na de zoveelste keer) wakker wordt is: ‘Jeeee, wat is het hier toch heet!’ Ik zweet als een malle, maar heb eigenlijk nog best lekker geslapen. Een paar seconden later hoor ik luid gebons op de deur: ‘WAKKER WORDEN!’ Sjoukje en Irene stormen ons huisje binnen. ‘Over een kwartiertje staat het ontbijt voor jullie klaar’. Elke dag worden er 3 maaltijden voor ons klaargemaakt, die we met alle internationale gasten opeten in onze soort van kantine. Wat een service!
Jaaa, je hebt het goed gelezen net, we hebben ons EIGEN HUISJE! Samen met Kirsten deel ik een kamer met 2 stapelbedden en een grote kast en drie ventilators, ook wel fanns genoemd. Ook hebben we een badkamertje met douche, en: JAAAA een normaal toilet met wc-papier! Dus GEEN hurktoilet, die moet delen met tientallen anderen, waar je geen wc papier hebt maar een waterslang om alles af te spoelen, waardoor je niet alleen zelf maar ook je hele omgeving natspuit en er nog viezer uit komt dan dat je erin gaat.. Het is mij echt een raadsel hoe het kan dat de mensen hier zo netjes en droog het hokje uitkomen. Een echt Thais toilet is een hel! Van tevoren was ik er zelfs een beetje bang voor. Nee, wij hebben wel luxe hier. Wat een leven.
Mijn ontbijt is lekker. Als toetje is er altijd vers fruit: ananas en watermeloen. Smullen.
Omdat het weekend is, zondag vandaag, hebben we niet een vast programma. Gewoon even de omgeving verkennen en doen waar je zin in hebt. Mijn doel van vandaag: het zwembad! En natuurlijk ook even shoppen. Lekker goedkoop hier. Als we ’s avonds terug komen van de plaatselijke bar van tegenover en een filmpje hebben gekeken kan ik mijn ogen nog nauwelijks open houden. Al met al een geslaagd dagje!
Maandag.
Ik wil niet. - Kirsten wil niet. - Sjoukje wil niet. - Irene wil niet.
Maar toch moet het. Het komt veel sneller dan verwacht: het afscheid. Irene en Sjoukje moeten er weer vandoor. Op naar het hoge Thaise noorden. Meiden, ik ga jullie ontzettend missen! Ook al hebben we elkaar maar kort gezien.
Het is half 10. Het programma begint. Kirsten en ik hebben een introductieweek. Dat houdt in dat we kennis maken met de cultuur hier. Wat we allemaal gaan doen deze week ga ik natuurlijk nog niet meteen verklappen.
Lopend gaan we naar een tempeltje in de buurt. Daar aangekomen zien we overal gekleurde bloemen en beelden. Daarna gaan we naar een markt.
Als we ons allemaal (15 zweterige lijven) in de truck hebben gepropt, zijn we er klaar voor: we gaan een nog tempel bezoeken. Dit keer een veel grotere. Er is een REUSACHTIG groot Boeddha beeld! Huge! Natuurlijk moet ik ook even een belletje luiden, om te laten horen dat ik er ben. (Nja eigenlijk ben ik het hele rijtje bij langs gegaan hehe)
Na de heeeeeeerlijke lunch (het eten is hier dus toch wél lekker), krijgen we nog een workshop armbandjes maken. Van echte kokosnootkraaltjes.
Dan ‘s avonds een verrassing! Een privéshow! Om eerlijk te zijn ben ik vergeten waar ze nou precies vandaan kwamen en hoe het nou heet wat ze doen. Maar toen ze ons bloemenkransen begonnen om te doen, konden we natuurlijk niet stil blijven zitten. Meedoen! Hup voetjes van de vloer! Eigenlijk kwam het erop neer dat we één of andere rare en moeilijke beweging met onze handen moesten maken. Het lukte totaal niet, maar ach, we hebben in ieder geval lol gehad!
Als je graag ook de blog van Kirsten wil lezen, kan dat natuurlijk! Je kan haar vinden op andringakirsten.waarbenjij.nu
Namasté!
Nachtje 1 in Thailand.
De eerste gedachte die door mijn hoofd schiet als ik (na de zoveelste keer) wakker wordt is: ‘Jeeee, wat is het hier toch heet!’ Ik zweet als een malle, maar heb eigenlijk nog best lekker geslapen. Een paar seconden later hoor ik luid gebons op de deur: ‘WAKKER WORDEN!’ Sjoukje en Irene stormen ons huisje binnen. ‘Over een kwartiertje staat het ontbijt voor jullie klaar’. Elke dag worden er 3 maaltijden voor ons klaargemaakt, die we met alle internationale gasten opeten in onze soort van kantine. Wat een service!
Jaaa, je hebt het goed gelezen net, we hebben ons EIGEN HUISJE! Samen met Kirsten deel ik een kamer met 2 stapelbedden en een grote kast en drie ventilators, ook wel fanns genoemd. Ook hebben we een badkamertje met douche, en: JAAAA een normaal toilet met wc-papier! Dus GEEN hurktoilet, die moet delen met tientallen anderen, waar je geen wc papier hebt maar een waterslang om alles af te spoelen, waardoor je niet alleen zelf maar ook je hele omgeving natspuit en er nog viezer uit komt dan dat je erin gaat.. Het is mij echt een raadsel hoe het kan dat de mensen hier zo netjes en droog het hokje uitkomen. Een echt Thais toilet is een hel! Van tevoren was ik er zelfs een beetje bang voor. Nee, wij hebben wel luxe hier. Wat een leven.
Mijn ontbijt is lekker. Als toetje is er altijd vers fruit: ananas en watermeloen. Smullen.
Omdat het weekend is, zondag vandaag, hebben we niet een vast programma. Gewoon even de omgeving verkennen en doen waar je zin in hebt. Mijn doel van vandaag: het zwembad! En natuurlijk ook even shoppen. Lekker goedkoop hier. Als we ’s avonds terug komen van de plaatselijke bar van tegenover en een filmpje hebben gekeken kan ik mijn ogen nog nauwelijks open houden. Al met al een geslaagd dagje!
Maandag.
Ik wil niet. - Kirsten wil niet. - Sjoukje wil niet. - Irene wil niet.
Maar toch moet het. Het komt veel sneller dan verwacht: het afscheid. Irene en Sjoukje moeten er weer vandoor. Op naar het hoge Thaise noorden. Meiden, ik ga jullie ontzettend missen! Ook al hebben we elkaar maar kort gezien.
Het is half 10. Het programma begint. Kirsten en ik hebben een introductieweek. Dat houdt in dat we kennis maken met de cultuur hier. Wat we allemaal gaan doen deze week ga ik natuurlijk nog niet meteen verklappen.
Lopend gaan we naar een tempeltje in de buurt. Daar aangekomen zien we overal gekleurde bloemen en beelden. Daarna gaan we naar een markt.
Als we ons allemaal (15 zweterige lijven) in de truck hebben gepropt, zijn we er klaar voor: we gaan een nog tempel bezoeken. Dit keer een veel grotere. Er is een REUSACHTIG groot Boeddha beeld! Huge! Natuurlijk moet ik ook even een belletje luiden, om te laten horen dat ik er ben. (Nja eigenlijk ben ik het hele rijtje bij langs gegaan hehe)
Na de heeeeeeerlijke lunch (het eten is hier dus toch wél lekker), krijgen we nog een workshop armbandjes maken. Van echte kokosnootkraaltjes.
Dan ‘s avonds een verrassing! Een privéshow! Om eerlijk te zijn ben ik vergeten waar ze nou precies vandaan kwamen en hoe het nou heet wat ze doen. Maar toen ze ons bloemenkransen begonnen om te doen, konden we natuurlijk niet stil blijven zitten. Meedoen! Hup voetjes van de vloer! Eigenlijk kwam het erop neer dat we één of andere rare en moeilijke beweging met onze handen moesten maken. Het lukte totaal niet, maar ach, we hebben in ieder geval lol gehad!
Als je graag ook de blog van Kirsten wil lezen, kan dat natuurlijk! Je kan haar vinden op andringakirsten.waarbenjij.nu
Namasté!
-
18 April 2012 - 07:35
Sjors:
Hester wat schrijf jij leuk!
Dat ik daar nu pas achter kom.
Ik voel trots bij mij; dit is nou mijn dochter. -
18 April 2012 - 11:59
Inge:
Ik voel ook trots: dit is nu mijn broer zijn dochter!
Hester wat een leuk stukje, fijn dat je ons zo op de hoogte houdt.
Groetjes ook aan Kirsten -
18 April 2012 - 16:53
Detta:
wat een leuke ervaringen delen Kirsten en jij zo met ons, leuk om te lezen!
ik ben heel benieuwd naar jullie lesgeven enz.
veel plezier.
groeten, detta -
18 April 2012 - 20:45
Annette:
Leuk om jouw verslag te lezen. Mooie foto erbij! -
19 April 2012 - 03:35
Narda:
Klinkt goed Hester! En wat fijn dat het eten tóch lekker is :) x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
