Hello South-America!
Blijf op de hoogte en volg Hester
16 Oktober 2015 | Colombia, Cartagena
YEAH! Na 3 lange jaren zit ik dan eindelijk weer in het vliegtuig: South-Amerika here we come! Waar ik zo lang heb gedroomd staat nu op het punt te gebeuren. De lange reis begint. Vol enthousiasme vlieg ik de hitte tegemoet.
Colombia staat als eerst op de planning. De planning die er dit keer eigenlijk nauwelijks is. Voor deze reis probeer ik me zoveel mogelijk aan te passen aan de plaatselijke cultuur: just go with the flow. Leef in het moment! Cartagena, volgens velen de mooiste stad van Colombia, is voor de aankomende weken mijn thuis.
Cartagena, de 'perla negra' aan de Caribische Zee. Met haar vriendelijke en temperamentvolle mensen. Waar het nooit stil is. Waar op elke hoek van de straat muziek klinkt, zo hard dat je oren er vanaf blazen. Waar arm en rijk meteen naast elkaar leven. Waar je iedere keer je leven waagt bij het oversteken van de straat (yes, the traffic is CRAZY). Waar de dag pas begint wanneer de zon ondergaat.
Cartagena de stad van het overheerlijke eten, waarvan het water je in de mond loopt. Waar de beste maaltijden te koop zijn voor een prikkie. Waar nieuwe hotels de grond uit schieten als kool en waar de warmte nooit afneemt. Waar familie en vrienden op de eerste plaats staan en waar je al leert dansen op het moment van je eerste stapjes.
Dat de cultuur hier ook zo zn keerzijde heeft, komen we helaas meteen bij aankomst al achter. Het vervoer is hier best goedkoop, maar vaak word je misleid door een taxi als je buitenlander bent. De chauffeur is heel behulpzaam en vriendelijk, maar weet ineens de weg niet meer naarmate je de bestemming naderd.. De mensen op straat spelen dit spelletje ook meteen mee. Als de chauffeur dan de weg vraagt, is het van: 'Casa Torices? Nooooooooit van gehoord! Weet je het wel zeker? Misschien een paar straten verderop?' Bij aankomst vraagt de chauffeur dan om meer geld, omdat het adres zo moeilijk te vinden was. Gelukkig worden we hier in ons hostel meteen op gewezen. De eigenaars van het hostel zijn echt enorm vriendelijk en behulpzaam en geven ons allemaal tips (Hoe overleef ik in de grote stad).
Inmiddels zijn we alweer bijna een week verder en zitten we midden in een hele arme wijk. Hier geven we Engels les aan de plaatselijke bevolking. Terwijl ik dit aan het schrijven ben, rent er ineens een kip ons huis binnen! WAAAHHSA! De jacht wordt geopend! Nu de lastige beslissing: een zacht gekookt eitje of een lekker stukje vlees..
Hasta luego!
(sorry voor de lelijke vormgeving van deze pagina, het lukt me niet deze te wijzigen..)
Colombia staat als eerst op de planning. De planning die er dit keer eigenlijk nauwelijks is. Voor deze reis probeer ik me zoveel mogelijk aan te passen aan de plaatselijke cultuur: just go with the flow. Leef in het moment! Cartagena, volgens velen de mooiste stad van Colombia, is voor de aankomende weken mijn thuis.
Cartagena, de 'perla negra' aan de Caribische Zee. Met haar vriendelijke en temperamentvolle mensen. Waar het nooit stil is. Waar op elke hoek van de straat muziek klinkt, zo hard dat je oren er vanaf blazen. Waar arm en rijk meteen naast elkaar leven. Waar je iedere keer je leven waagt bij het oversteken van de straat (yes, the traffic is CRAZY). Waar de dag pas begint wanneer de zon ondergaat.
Cartagena de stad van het overheerlijke eten, waarvan het water je in de mond loopt. Waar de beste maaltijden te koop zijn voor een prikkie. Waar nieuwe hotels de grond uit schieten als kool en waar de warmte nooit afneemt. Waar familie en vrienden op de eerste plaats staan en waar je al leert dansen op het moment van je eerste stapjes.
Dat de cultuur hier ook zo zn keerzijde heeft, komen we helaas meteen bij aankomst al achter. Het vervoer is hier best goedkoop, maar vaak word je misleid door een taxi als je buitenlander bent. De chauffeur is heel behulpzaam en vriendelijk, maar weet ineens de weg niet meer naarmate je de bestemming naderd.. De mensen op straat spelen dit spelletje ook meteen mee. Als de chauffeur dan de weg vraagt, is het van: 'Casa Torices? Nooooooooit van gehoord! Weet je het wel zeker? Misschien een paar straten verderop?' Bij aankomst vraagt de chauffeur dan om meer geld, omdat het adres zo moeilijk te vinden was. Gelukkig worden we hier in ons hostel meteen op gewezen. De eigenaars van het hostel zijn echt enorm vriendelijk en behulpzaam en geven ons allemaal tips (Hoe overleef ik in de grote stad).
Inmiddels zijn we alweer bijna een week verder en zitten we midden in een hele arme wijk. Hier geven we Engels les aan de plaatselijke bevolking. Terwijl ik dit aan het schrijven ben, rent er ineens een kip ons huis binnen! WAAAHHSA! De jacht wordt geopend! Nu de lastige beslissing: een zacht gekookt eitje of een lekker stukje vlees..
Hasta luego!
(sorry voor de lelijke vormgeving van deze pagina, het lukt me niet deze te wijzigen..)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
